Wobec tajemnicy cała mądrość świata jest bezradna - komentarz do Ewangelii

W Ewangelii św. Marka (Mk 4,35-41) znajdujemy opis dramatycznej sceny, w której Jezus uspokaja wzburzone morze. W obliczu tej niezwykłej tajemnicy, cała mądrość świata wydaje się bezradna. Jak interpretować to wydarzenie i co ono mówi nam o naturze Boga i Jego działaniu w naszym życiu? Przede wszystkim, warto zauważyć, że Jezus wypowiada swoje słowa "w owym czasie", "w owej porze". To nawiązanie do poprzedniej sceny, w której Jezus upomina uczniów za brak wiary i zatwardziałość serca. W ten sposób Ewangelista podkreśla, że cud uspokojenia morza jest odpowiedzią na brak zaufania i wiary w moc Jezusa. Cała mądrość świata jest bezradna wobec tej tajemnicy, ponieważ nie możemy w pełni zrozumieć, jak Bóg może działać w sposób, który wydaje się przekraczać ludzkie pojęcie i możliwości. Usypianie wzburzonego morza jest symbolem Bożej mocy i kontroli nad naturą, ale także nad naszymi wewnętrznymi burzami i niepokojami. Warto zastanowić się, co ta scena mówi nam o naszej wierze i zaufaniu do Boga. Jezus nie tylko uspokaja morze, ale także uspokaja uczniów, którzy są przerażeni i pełni niepokoju. To przypomnienie, że w obliczu trudności i niebezpieczeństw, możemy zaufać Bogu i Jego mocy. Cała mądrość świata jest bezradna wobec tajemnicy Bożej obecności i działania w naszym życiu. To wezwanie do głębszej wiary i zaufania, które pozwalają nam przekroczyć granice ludzkiego rozumienia i doświadczyć Bożej mocy. W obliczu niezrozumiałych wydarzeń i trudności, możemy zwrócić się do Boga z prośbą o uspokojenie naszych serc i umysłów. Podsumowując, scena uspokojenia wzburzonego morza przez Jezusa jest głębokim przesłaniem o Bożej mocy i kontroli nad naszym życiem. Wobec tej tajemnicy cała mądrość świata wydaje się bezradna, co jest wezwaniem do głębszej wiary i zaufania do Boga. To przypomnienie, że w obliczu trudności i niepokojów, możemy zaufać Jego mocy i miłości, które przekraczają ludzkie pojęcie i możliwości.
Na podstawie: Źródła